Sradanja dvojice majstora gitare Miroslava Tadića i Vlatka Stefanovskog koja traje već par decenija – bila je sasvim logičan korak u karijerama dvojice majstora gitare. Karijera Vlatka Stefanovskog, još od vremena grupe Leb i Sol koja je nekadašnjoj jugoslovenskoj rock i fusion sceni dala novi kvalitet – dobro je poznata i onima koji baš nisu pomno pratili muzička događanja.
S druge strane, karijera Miroslava Tadića ima donekle drugačiji, ali veoma komplementarni tok. Gitarista koji je klasično muzičko obrazovanje sticao u Srbiji, Italiji i Sjedinjenim Američkim Državama (gde od 1985. godine predaje na prestižnom California Institute of the Arts, a osim gitare predaje i Istoriju muzike nastalu na Severno Američkom kontinetnu), važi za jednog od najsvestranijih muzičara u svetskim okvirima, podjednako uspešno se baveći skoro svim muzičkim stilovima – od baroka i klasičnog perioda preko džeza, bluza i roka do world music pravca.
Na spisku muzičara i orkestara sa kojima je snimai i nastupao su i: Mark Nauseef, Terry Riley, The Los Angeles Opera, Placido Domingo, London Symphony Orchestra, MDR Leipzig Symphony, The Philharmonic Orchestra of Monte-Carlo, Howard Levy, Joachim Kuhn, Dušan Bogdanovic, Theodosii Spassov, Kudsi Erguner, Djivan Gasparyan, Pandit Swapan Chaudhuri, L. Shankar, Markus Stockhausen, Maria Joao, David Torn, Wadada Leo Smith, Jack Bruce, Braća Teofilići, a član je i sastava The Grande Mothers Reinvented (odnosno, Grandmothers of invention) koji čine nekadašnji saradnici legendarnog Frenka Zape.
Često ga apostrofiraju kao pionira u primeni elemenata klasične i flamenko tehnike na električnoj gitari. Još krajem devedestih godina prošlog veka uticajni „Gutar player“ magazine svrstao je Miroslava Tadića medju 30 najuticajnih gitarista svih žanrova u svetskim okvirima.