Slavoljub Slava Bogojević (Niš, 31. mart 1922 – Beograd, 15. decembar 1978) je srpski slikar čije je delo nedovoljno istraženo i proučeno.
Završio je Akademiju likovnih umetnosti u Beogradu, 1951. godine, kod prof. Nedeljka Gvozdenovića i specijalizaciju kod prof. Zore Petrović. Vrlo nemirnog duha: bio je pilot i padobranac, pesnik, radio u slikarskoj radionici Narodnog pozorišta u Beogradu kod Jovana Bijelića, slikao freske i zidne kompozicije, ali i na kutijama od šibica. Boravio na Korčuli, u Parizu, živeo u Atini. Izlagao je sa grupom „Jedanaestorica“ (Vozarević, Bata Mihailović, Omčikus, Bokšan…), u Parizu sa Bifeom i Difijem, bio član „Lade“. Imao niz samostalnih izložbi u Jugoslaviji, Veneciji, Amsterdamu, Rimu, Atini. Slavoljub Slava Bogojević
Njegovo stilsko opredeljenje je raznoliko. Okušao se u različitim temama – od urbanih pejzaža, portereta i cveća, preko mrtvih priroda, do mitoloških scena. Kretao se od simbolističke asocijativne vizije, bliske domenu lirske apstrakcije, do nadrealizma i enformela i geometrijski stilizovanih oblika.