MIRKO MILOJEVIĆ

MIRKO MILOJEVIĆ (Svilajnac 4.maj.1931) je relativno dugo i neopravdano čekao svoj prvi nastup za državni tim. Na pripremama reprezentacije pokazivao je svoj raskošni talenat i bio prvi na spisku reprezentativaca. Svi igrači koji su bili na s njim na pripremama bili su ubeđeni da će zaigrati u reprezentaciji, ali savezni kapiten davao prednost standadnim reprezentativcima Kampiću, Dzodanu, Korbaru i drugima. Mirko je bio strpljiv . Kada je 11. oktobra 1953. godineu Ljubljani prvi put zaiograo za reprezentaciju Jugoslavije protiv Zapadne Nemačke svima je bilo jasno da se državni tim više ne može zamisliti bez M.Milojevića. Sve kalkulacije su morale da odpadnu .

M.Milojević je odigrao trinest utakmica za državni tim i postigao osamnest golova. Na nekoliko utakmica proglašen je za najboljeg igrača Jugoslovenske reprezentacije.

Opisivati i analizirati sposobnost i igru Mirka Milojevića bi bilo dug i mukotrpan posao koji ne bi mogao da se završi bez propusta. Jednostavno rečeno Mirko je bio talentovan sportista. To znači da bi Mirko postigao izvanrdne uspehe bilo za koji sport da se opredeio. Poastigao je značajan uspeh u sportskoj gimnastici (bio je omladinski prvak Srbije), bio je talentovan atletičar, igrao je izvrsno fudbal, a mogao je dfa se ogleda čak i umetničkom klizanju. Kada biste ga posmatrali kako izvodi određene pokrete mogli bi ste da zaključite da on to čini da bi prikazao lepotu pokreta a ne da bi postigao vrhunski rezultat.

Imao je bezbroj ponuda da ode iz Niša i da se istinski proslavi kao rukometaš u Evropi i svetu. Mirko je međutim ostao veran Železničaru i Nišu. Mirko Milojević je na Svetskom prvenstvu u Dortmundu proglašen za najbolju desnu polutku – broj osam prventva.

U toku svoje rukometne karijere Mirko je uživao opšte simpatije. Voleli su ga svi koji su ga makar na jednoj utakmici gledali, voleli su i suigrači, bio je fer igrač što su posebno cenili njegovi protivnici, gledaoci i svi oni koji su se u to vreme opredeljivali za rukometni sport baš zahvaljujući izvanrednim potezima Mirka Milojevića. On pripada grupi omladinaca koji su 27.septembra 1948 godine odigrali prvu rukometnu utakmicu sa Dinamom iz Pančeva, sa loptom koju je u Niš doneo Mitić Branimir, tada prvi rukometni sudija i rukometni instruktor koja zvanja je stekao na radnim akcijama.

Mirko Milojević je pored velikog rukometa igrao i rukomet, i opet nije imao sreće jer je RK Železničar dugo igrao veliki rukomet,a sa rukometom je počeo kasno, tako da Mirko nije igrao u Saveznoj konkurenciji. Međutim kao igrač,a kasnije kao trener doprineo je da rukometni klub Železničar stekne slavu koju je iamo u Velikom rukometu, postaje član saveznog ranga i punih 60 godina nosioc rukometne igre u ovom delu Srbije.

U rukometnom jugoslovenskom okruženju zapamćen je kao rukometna legenda sa juga.