Logor Crveni krst, poznat i kao koncentracioni logor Crveni Krst ili Lager Niš, je bio koncentracioni logor lociran u industrijskoj zoni grada Niša u Srbiji. Njime su upravljali Nemci tokom Drugog svetskog rata. Logor je bio smešten u neposrednoj blizini železničke stanice „Crveni krst“ u Nišu, u zgradama koje su do okupacije služile kao vojni magacin.
Logor se sastoji od centralne zgrade zatvora, tri pomoćne zgrade, četiri stražarske kućice, dve kule osmatračnice i dva tornja. Centralna logorska zgrada ima dva sprata i potkrovlje na kom se nalazilo 20 samica.
Procenjuje se da je oko 30.000 ljudi prošlo kroz ovaj logor, od kojih je 12.000 ubijeno na lokaciji Bubanj. Mnogi drugi zatočenici su prebačeni u logor Sajmište ili druge logore širom Evrope. Žrtve logora su bili simpatizeri pokreta otpora, komunisti, Jevreji i Romi. Više od 300 srpskih Roma je ubijeno u kampu.[1]
Logor je radio od 1941. do 1944., kada su Saveznici oslobodili Niš.
Muzej
Zgrade logora sačuvale su autentični izgled, obeležene su spomen-obeležjima i pretvorene u memorijalni muzej „12. februar“ 1969. godine.
Kompleks nekadašnjeg koncentracionog logora „Crveni krst“ u Nišu utvrđen je za spomenik kulture od izuzetnog značaja za Republiku Srbiju odlukom Izvršnog veća SR Srbije iz 1979. godine („Službeni glasnik SR Srbije“, br. 14/79). u Centralni registar nepokretnih kulturnih dobara upisan je pod rednim brojem SK 240.
Konzervatorsko-restauratorski radovi su izvedeni 1979. i 2004. godine.
Trenutno kamp radi kao muzej, međutim postoji manjak sredstava za održavanje. Tokom 2006. muzej je vandalizovan grafitima.
