Naseljavanje Cincara u Nišu
Od ponedeljka 4. aprila 2010. čitajte na stranama NišCafe portala novi feljton CINCARI NIŠA autora Nebojše Ozimića, poznatog niškog književnika, publiciste i istoričara.
Kroz priču o niškim Cincarima saznajte mnoge malo poznate podatke iz istorije našeg grada, o poznatim porodicama koje su živele u njemu, prelomnim istorijskim događajima, načinu na koji je Niš kroz vreme rastao i razvijao se, njegovoj privredi, kulturi, geografiji… Knjiga istoimenog naslova doživela je već dva izdanja a po prvi put zahvaljujući gospodinu Ozimiću i NišCafe-u imate prilike da je čitate na internetu. U bližoj budućnosti očekujte mnoge zanimljive feljtone na našem portalu, kako one vezane za Niš, tako i druge, vezane za razne zanimljive teme.
Iako nema pisanih dokaza da su Niš i okolinu pretkosovske Srbije naseljavali Cincari, na osnovu rasporstranjenih toponima i prvog turskog popisa stanovništva niškog kraja iz 1498. godine, saznajemo ne samo da ih je bilo u 15. veku već i mnogo ranije. Na ovaj zaključak upućuju, pre svega, imena sela Vlasi (jedno od čestih imena za ovu etničku grupaciju), Gornji i Donji Barbeš, Berbatovo, Rautovo, Punoš, o čemu će kasnije biti više reči. Ovde valja naglasiti da su mnogi istoričari često terminološki mešali dva etniteta sličnog imena i jezika; naime, naziv Vlasi se koristi za Aromune (Cincare) ali i za Rumune, što je često izvor mnogih grešaka.
Iz popisa stanovništva iz 1498. godine vidimo da čak ni selo Vlasi nije imalo vlaško stanovništvo, što samo govori u prilog tvrdnji da su se tu Vlasi doseljenici asimilovali sa domorodačkim stanovništvom. Iz tog perioda poznato je jedino da su na mezri Gornja i Donja Studena stanovali Vlasi i davali 300 aspri za godinu dana Hamzi, sinu Jusufovom. Za razliku od prvog popisa stanovništva drugi, obavljen 1516. godine, daje potpuno drugačiju sliku. Tako saznajemo da su se rajetini iz sela Popšnice rasturili i da u njemu žive isključivo Vlasi ispunjavajući svoje obaveze od 700 aspri godišnje. Situacija je ista na timaru sela Donji Barbeš i Čačine bilo 13 rajetina koji su se rasturili a na njihovo mesto su došli Vlasi čije su godišnje dažbine bile 300 aspri .
Iz istog popisa saznajemo za danas već nepoznato selo Punoš a kao vlaška javljaju se sela Selčanica , Supovac, Lipovnica , Gornji i Donji Komren, Cerje i druga. Ispunjavajući svoje rajetinske obaveze uredno i na vreme, Cincari su stvarali uslove svojim sunarodnicima da preko Zaplanja dođu i nasele se. Tako se proces naseljavanja u nišku regiju nastavlja sve do kraja 16. i početka 17. veka. Popis stanovništva iz 1564. godine daje još nekoliko vlaških sela: Cerje, Jelenkovac , Radikina Bara, Crveni breg, Sredogošna, Berduj i Vlah .
U niškoj okolini i danas postoje tragovi Vlaha – Cincara koji su bili stočari i koji su napasali svoja brojna stada dok na Suvoj planini ima podataka i izvan toponimije. Tako su na ploči obnovljenog manastira sv.Nikole iznad Proseka pored imena ostalih ktitora i imena dvojice Vlaha: Panajota i Todora.
Kao što se vidi iz iznetih činjenica, Cincari na ovom području nisu novodošli stranci, već još jedan deo entiteta koji je sačinjavao stanovnike Niša sa okolinom.